BURULAŞ grevi, kısa ama etkisi uzun süren bir grev olarak tarihteki yerini aldı. Son dönemlerde Bursa’da en çok konuşulan konunun başında gelen grev, Türkiye gündeminde de yer buldu. Fakat ülke gündeminde yer edindiği konu, işçilerin greve çıkması değil de teklif edilen ücretti. Olaya sınıf temelli bakmayan kesim için bu parayı beğenmeyen işten çıksın algısı büyük olurken, kimi sol camiada da bu konu tartışılır oldu. Asıl sorun da burada! Meydanlarda emeğin kutsallığından, işçi haklarından bahsedenlerin bu yaklaşımını izlemek, ibretlik bir tutum aslında. Grev sürecinde açıklama yapmaktan bile çekinen sol-sosyalist kurumlar, acaba neyi düşündü de açıklama bile yapma gereksinimi duymadı. Yoksa onlar da mı bir temizlik işçisi, 50 bin lira alır diye düşünüyor?

Yönü sınıftan uzak olanın, pusulası da bir hayli karışıktır. Konuya dair Emek Partisi Bursa İl Örgütü yaptığı açıklamada, “Ekmek işçilerin, karar da işçilerindir. İşçilerin ekmeği siyasal hesaplaşmanın malzemesi haline getirilmemelidir ve işçilerin haklı taleplerinin yanında olmakla birlikte acilen halka açık ve şeffaf şekilde grev oylamasına gidilmesinin, işçilerin önüne sandık koyulmasının gerekli olduğunu düşünüyoruz. Yapılan son resmi teklif ve grevin akıbeti işçilerin iradesi tarafından oylansın ve ne olacağına BURULAŞ işçileri karar versin” denildi. Evet, sandık kurulsun kararı işçiler versin, sendikacılar değil!

Bir diğer açıklama ise Umut-Sen Bursa’nın sosyal medya hesabından geldi. Umut-Sen ise “İşçilerin haklı mücadelesinin yanındayız” dedi.

Sendikanın grev sürecine dair bir hazırlığının olmaması ve grev oylamasını yapmaması bu işi grevden çok, siyasi bir baskı amacı taşıdığının işareti olarak görmek gerekir. Hele ki geçmiş dönem sözleşmelerine bir bakmak gerekir. İşçiye sormadan gelen teklifi imzaladığı ortada dururken, bugün mücadeleci bir hattaymış gibi görünmesi soru işaretleri barındırıyor. Demir-Yol İş Sendikası hiçbir patrondan vergi talep etmiyor ama kamu yararına çalışan belediyeden vergi talep ediyor. Eğer bu konuda samimiyse vergide adalet eylemini büyütüp, bu hatta bir mücadele içinde yer alması gerekmez mi?

Buna karşılık, Bursa Büyükşehir Belediye Başkanı Mustafa Bozbey’in eğer istenen teklifi kabul edersek toplu taşıma 50-60 lira olur demesi de yanlış. Zama zam kozu yerine, BURULAŞ işçileri ile bir araya gelip belediyenin bütçesi de koşullarımız da ortada diye anlatıp, yolu işçilerle birlikte belirleme girişiminde bulunulsaydı, süreç daha sağlıklı ilerlerdi. Burada iktidarın baskısı başta olmak üzere; sendikanın, işçinin talebinden çok siyasi çıkara hizmet eden yaklaşımının teşhirini, işçilerle birlikte yapmak daha doğru olurdu. Bu grev süreci, belki de önümüzdeki sürece bir ders olarak kayıtlarda durur. Ama bu kayıtlara kalın harflerle yazılması gereken, sokakta 'hak, hukuk, emek, sınıf' diyenlerin gerçeklikten çok koptuğunu ve bir işçinin, o kadar maaş alamayacağı gibi sığ bir söylemde birleşmeleri oldu.

Şunu da şuraya not edelim; evet, bu yaşamdaki tüm güzellikleri yaratan işçiler hiç kimsenin siyasi malzemesi, dolgu malzemesi değil. Bu hayatı yaratanların, en iyi yaşamı yaşamaya hakkı var.