Kredi borçları, çocuğun masrafları, ev giderleri derken kadınların öfkesi birikiyor. Bursa’da tekstil ve metal işçisi kadınlar, eve giren parayla masrafları denkleştirmek için ne yaptılarsa olmadığından yakınıyor. Hepsinin talebi insanca yaşanacak bir ücret alabilmek.
Tekstil İşçisi Şerife, üç çocuk okutuyor. Biri üniversitede, masrafları fazla oluyor haliyle. Eşi de çalışıyor ama yetişmek ne mümkün! “Eşim evin giderlerini karşılıyor, ben çocukların masrafını karşılamaya çalışıyorum ama genelde yetiştiremiyoruz, zor geçiniyoruz. Asgari ücret 2 bin 500’den fazla olmalı” diyor.
Şerife’yle aynı fabrikada çalışan Elif’in ise tek çocuğu var. Haline şükrediyor fakat geçen sene vardiya çıkışlarında ek işe gittiğini, çünkü geçinemediklerini ekliyor. Eşinin ücreti kendisinin maaşına göre daha fazlaymış. O da asgari ücretin yaşanılacak bir düzeye çekilmesini istiyor.
Birsen de tekstil işçisi, ocak ayında emekli olacak. Aslında artık çalışmak istemediğini, ama bu koşullarda emekli de olsa çalışmak zorunda kalacağını ifade ediyor. “Asgari ücret 3 bin gibi olsa da ben tekrardan buraya dönmek zorunda kalmasam” diye yakınıyor.
Sevgi zaten emekli ama çalışmaya devam ediyor. İki oğlu var, biri üniversitede, oğlunun bursu kesilince daha da artmış zorlukları. Diğer oğlununsa evlilik hazırlığı içinde olduğunu söylüyor. Eşi de çalışıyor ama “Yine de yetmiyor” diyor Sevgi ve ona göre asgari ücret en az 3 bin TL olmalı.
“Etrafımdaki herkes mutsuz”
Sevda ise metal işçisi. Eşinden boşanmış, kendi ayakları üzerinde duran mücadeleci bir kadın. Çalışarak hem aldığı evinin kredi borcunu hem üniversitede okuyan kızının masraflarını karşılamaya çabalıyor. Sevda’nın en büyük şikayeti ücretinden yapılan vergi kesintisi. “Geçim zor, her yeni yıla yakın fabrikalarda işçiler ‘üretim azaldı’ gerekçesiyle işten çıkartılıyor. Etrafımdaki insanlar hep mutsuz. Gençlerin geleceği içler acısı görünüyor. Benim de evladım buna dahil, çok üzülüyorum. Ama bizler böyle sessiz kaldıkça bu darbeleri daha çok yeriz” diye konuşuyor.
Dokuma İşçisi Ayten’in eşi iki ay önce işten çıkarılmış. Geçinemeyince kayınvalidesinin evine taşınmak zorunda kalmışlar. Krize, artan vergilere, zamlara yani bu gidişata çok öfkeli. Ekonomik sıkıntılar yüzünden evliliğinde de sorunlar yaşamaya başladığını belirten Ayten, “Hükümet boşanmaların önüne geçmek istiyorsa ailelerin geleceğini düşünsün, işten atmaları yasaklasın, asgari ücreti artırsın” diyor.
Kaynak:EVRENSEL/Filiz TALİ